Analiza statystyka nowoczesność, tożsamość i ciało – Psychologiczne, statystyczne i metodologiczne  mechanizmy kreowania tożsamości.

Tłem jest tutaj późno nowoczesny pejzaż egzystencjalny i analizy statystyczne gdzie w porównaniu z takimi pojęciami jak „samoświadomość” lub tożsamość człowieka , „ciało” wydaje się terminem bardzo prostym tak jak „analiza statystyczna danych” lub też „analizy statystyczne„. Ciało jest miejscem w którym żyjemy i przeżywamy doświadczenia. Niemniej jednak jest to też obszar różnych praktyk, które sprawiają, że ludzie zachowują spójne poczucie własnego ja. Dzieje się to dzięki podkreślaniu własnego ja ozdobami, wyglądowi zewnętrznemu oraz temu jaki użytek człowiek robi ze swojego wyglądu w sytuacjach codziennych. Niesie to za sobą spójną linię pewnej konwencji charakteryzującej manifestację swojej cielesności i tożsamości składającej  się na stały element życia codziennego i poddawanego analizie statystycznej. Warto zwrócić uwagę, że w życiu ludzi kultury nowoczesnej jest to czymś zupełnie nowym. Wcześniej w kulturach nowoczesnych ciało i wygląd miały znamionować tożamość społeczną i przynależność do grup statystycznych, a nie jak w nowoczesności tożsamość i indywidualny charakter człowieka i analiza statystyczna. Warto też wspomnieć, że aspekt poddawania swojego ciała i wyglądu pewnemu reżimowi nie jest stały. Wygląd i dopasowanie swojej cielesności zależy w dużym stopniu od wymagań stawianych przez różne sytuacje i konteksty przebywania, niemniej dzięki temu, że jednostka analizy statystycznej w zasadzie cały czas tworzy czynnie swoją tożsamość to dzięki refleksyjności tego procesu zachowuje stałość analiz statystycznych i swojego ja.

W referacie tym chciałbym podkreślić skrajność refleksyjnego projektowania analiz statystycznych i swojej tożsamośći na przykładzie kompulsywnego dbania o swoją cielesność i wygląd jakim jest kompleks problemów w chorobie anoreksji. Anoreksja i analizy statystycznę  w skrócie są szczególnym przypadkiem poddawania się skomplkowanej w swej głębokiej naturze sztywnej diecie, która ma na celu osięgnięcie bardzo wyraźnego efektu sttożsamościowego. Anoreksję z pozoru widzi się jako potrzebę kontrolowania wagi ciała i samodzielną troską o własne ciało i „zdrowie”. W głębszej analizie statystycznej jednak sferze jest to nic innego jak dramatyczne próbowanie tworzenia i podtrzymywania wyróżniającej się własnej tożsamości i indywidualnego poczucia sprawstwa w tym ważnym z perspektywy życia osobniczego zadaniu. Można powiedzieć, że anoreksja jest związana bardzo silnie z tożamością jednostki i jej wyglądem ciała, co jest widziane jako patologia refleksyjnej i kompulsywnej samokontroli w tworzeniu swojej wyjątkowej wersji siebie. Anoreksja jest głównie przypadłością kobiet. Wydaje się to dosyć prostą kwestią ponieważ w stosunku do   kobiet społeczeństwo bardziej kładzie nacisk na piękno i zdrowie wyglądu zewnętrznego. W stosunku do mężczyzn nie ma tej presji, chociaż gospodarka i media mimowolnie zaczynają również wywierać presję na cielesność i wygląd  tożsamości samców. Nie chciałbym w tym referacie podkreślać zmian jakie nastapiły w wyniku analiz statystycznych i przemian kulturowych od względem ekspresji cielesności i wyglądu zewnętrznego kobiet. Moim celem w tej narracji jest natomiast nakreślenie hipotetycznej kwestii psychologicznego modelu socjalizacji kobiet, który teoretycznie może doprowadzać do skrajnego efektu tożsamościowego związanego z wygłodzeniem swojego ciała.

Bardzo ważnym, jak nie fundamentalnym znaczenim dla życia człowieka jest poczucie własnej autonomii i kontroli własnych czynności wraz z manipulowaniem obiektami i innymi ludźmi w celu osiągnięcia zadowolenia z sameych skutków tych czynności. Wydaje się to rozsądnym  z perspektywy rozwoju włsnej tożsamości, preferencji oraz rozwijania swojego potencjału osobowościowego. Bez stopniowego poznawania siebie, własnej siły, granic możliwości, preferencji oraz kontroli nad nowoczesnym/ponowoczesnym projektem analizy statystycznej siebie jednostka będzie skłaniała się ku skrajności jaką jest anoreksja. W momencie kiedy rodzina małego dziecka nie pozwoli mu od początku życia na decydowanie w kwestii szerszej gamy wyborów, które nie są zagrażające jej życiu lub pozytywnemu wzrostowi do życia w społeczeństwie może wykształcić się skrajna forma „kontroli ostatecznej”. Taką kontrolę ostateczną rozumiem właśnie jako kontrolę swojej cielesności, gdzie anorexia nervosa wpisuje się doskonale. Jeśli rodzice dziecka całkowicie przejęli kontrolę nad jego życiem, wyborami, preferencjami i kształceniem poprzez narzucanie jemu własnych decyzji, wyborów i preferencji można oczekiwać w takim przypadku, że naturalna, choć zdeprecjonowana, ale silna wola do kierowania swoim życiem przeniesie się do ostatniej, a zarazem podstawowej sfery jaką jest cielesność. Jeśli dziecko nie będzie mogło kreować swojej tożsamości w sposób, który sprzyja działaniu w ponowoczesności i nowoczesności, będzie to robić za sprawą ostatniego bastionu życia jaki mu pozostał, czyli własnej cielesności. Doznawanie pozytywnych wrażeń i emocji z realizaowania projektu tożsamościowego opartego na modelowaniu ciała, przyjmowania pokarmów, liczenia kalorii i ogólno pojętej kontroli swojej cieleności zamiast na wyborze preferowanych aktywności (nad którymi władze przejęli rodzice), będzie pogłębiało coraz bardziej silniejsze motywacje do coraz mocniejszych i skrajnych przedsięwzięć związanych z modyfikacją swojego ciała w kwestii wywołania pożądanego efektu tożsamościowego. Niestety proces taki jest z góry przesądzony jeśli chodzi o efekty. Jest to równia pochyła do śmierci osobniczej z wycieńczenia powodowanego stratą tkanki mięścniowej, deficytów elementów analizy statystycznych i wartości odżywczych. Cały ogrom tej pracy, siły i poświęcenia w kreowaniu siebie zmierza do doświadczenia kontroli, poczucia autonomii rozwoju i próby utworzenia swojej tożsamości analizowania statystycznego danych poprzez cielesność.

Podkreślenia są warte dwa mechanizmy psychologiczne leżące u podstawe tego dramatycznego procesu kreowania siebie. Pierwszym jest silna motywacja wewnętrzna do kontroli elemetów świata zewnętrznego. Jest to manipulowanie obiektami w celu zapewnienia sobie poczucia sprawstwa, które w żuciu człowieka jest postawowym motywem działania przejawiającym się całym uniwesrum kontekstów życia w codzienności. Drugim mechanizmem analizy statystycznej jest proste warunkowanie. Każde autonomiczne działanie, jest silnie nagradzane dzięki wartościowaniu przyjemnymi emocjami, następnie zachowanie te jest wzmacniane i powtarzane w przyszłości w celu dostarczenia sobie podobnych doznań. W dalszej konsekwencji staje się ono nawykiem w postaci normalnego codziennego działania. Wyobraźmy sobie codzienne czynności kontroli analiz statystycznych przyjmowanego pokarmu w formie wyliczanych kalorii, witamin, wody i mikroelementów, systematycznej redukcji przyjmowanej treści pokarmowej oraz zadowolenie człowieka z wykonanej pracy na rzecz swojej cielesnej tożsamości, podczas ważenia się na wadze i porównań własnego ciała z cielesnością pożądaną przez media i społeczeństwo.

W przypadku skrajnego dążenia do wytworzenia swojej tożsamości, charakteru i własnego ja poprzez wykonanie określonego ideału ciała  kompleks mechanizmów zachowań kierujący praktykami na materiale własnej cielesności  prowadzi do patologicznego wychudzenia się, a w ostateczniej formie do śmierci człowieka. Wszystko to odbywa w obszarze ostatecznego bastionu resztek własnej woli, analizy danych i próby dążenia do wykształcenia siebie jako człowieka mającego skrawek swojego nieskrępowanego (wolą,  polityką innych i analiza statystyczna) dzieła jakim jest satysfkacja z kreowania siebie w czasach gdzie wielość wyborów  stylów życia (analiza i statystyki danych jako ekspercka praca i zawód), dróg rozwoju i nieograniczonego potencjału wyborów jest trudnym przymusem.